มิติสิ่งแวดล้อม

ผลการดำเนินงานด้านประสิทธิภาพการใช้พลังงาน

TTA

พลังงานเป็นต้นทุนที่สำคัญในการขับเคลื่อนธุรกิจและกระบวนการผลิตของอุตสาหกรรมต่างๆ อย่างไรก็ตามการใช้พลังงาน สร้างผลกระทบด้านการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศจากการปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่ทั่วโลกต่างให้ความสำคัญ และตั้งเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืนเป้าหมายที่ 7 (SDG 7) และ 13 (SDG 13) เพื่อลดผลกระทบจากการใช้พลังงานและการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ดังนั้นบริษัทฯ จึงตั้งเป้าหมายลดปริมาณการใช้ไฟฟ้าลงร้อยละ 2 จากปีก่อนหน้า

ในปี 2566 บริษัทฯ มีแผนงานในการบริหารจัดการพื้นที่สำนักงาน ด้วยการจัดสรรพื้นที่ในการทำงานให้เกิดประโยชน์สูงสุด อาธิเช่น เปลี่ยนสถานที่ทำงานของพนักงานในฝ่ายหรือแผนกที่มีจำนวนคนน้อยให้ทำงานในพื้นที่เดียวกับฝ่ายหรือแผนกที่มีจำนวนคนมาก และยังคงมีพื้นที่ว่างเพียงพอ ทั้งนี้ได้คำนึงถึงสภาพแวดล้อม ความเหมาะสม และความสะดวกในการทำงานของพนักงานเป็นสำคัญ และสอดคล้องตามกฎเกณฑ์ที่เกี่ยวข้อง ผลจากแผนงานดังกล่าว ส่งผลให้ปริมาณการใช้ไฟฟ้าลดลงภายหลังจากการบริหารจัดการพื้นที่ โดยบริษัทฯ ใช้ไฟฟ้าไปทั้งสิ้น 736,344 กิโลวัตต์-ชั่วโมง ลดลงน้อยกว่าปี 2565 ร้อยละ 10.92 บรรลุตามเป้าหมายที่ตั้งไว้ในการลดปริมาณการใช้ไฟฟ้าลงร้อยละ 2 จากปีก่อนหน้า อย่างไรก็ตาม เนื่องจากการไฟฟ้านครหลวงปรับค่าไฟต่อยูนิตเพิ่มสูงขึ้น ส่งผลให้บริษัทฯ ซึ่งตั้งอยู่บนอาคารพาณิชย์และมีการบริหารจัดการค่าไฟฟ้าผ่านนิติบุคคล ได้รับผลกระทบจากการปรับขึ้น ค่าไฟเพิ่มขึ้นกว่าปกติ ค่าไฟฟ้าในปีที่ผ่านมาจึงเพิ่มสูงขึ้นร้อยละ 30.18

ปริมาณการใช้ไฟฟ้าของ TTA

ปริมาณการใช้เชื้อเพลิงของ TTA

โทรีเซน ชิปปิ้ง

โทรีเซน ชิปปิ้ง เล็งเห็นถึงความสำคัญของการใช้พลังงานอย่างมีประสิทธิภาพ และมุ่งมั่นดำเนินงานให้สอดคล้องตามนโยบายสิ่งแวดล้อมของบริษัทฯ รวมถึงการดำเนินงานตามกฎระเบียบและข้อบังคับที่เกี่ยวข้องอย่างสม่ำเสมอ บริษัทจัดตั้งฝ่ายปฏิบัติการซ่อมบำรุง (Marine Operations and Technical Team) เพื่อทำหน้าที่สนับสนุนทางเทคนิคและกำกับดูแลการดำเนินงานที่เกี่ยวข้องกับด้านสิ่งแวดล้อมทั้งหมด โดยจะมีการเก็บบันทึกข้อมูลที่เกี่ยวข้องในด้านสิ่งแวดล้อมทั้งหมดจากการเดินเรือ โดยดำเนินการให้สอดคล้องกับอนุสัญญาระหว่างประเทศว่าด้วยการป้องกันมลพิษจากเรือภาคผนวกที่ 6 (MARPOL Annex VI)

โทรีเซน ชิปปิ้ง มีการติดตั้งระบบไฟแบบ LED บนเรือทุกลำเพื่อลดการใช้พลังงาน มีการดำเนินการปรับปรุงระบบสีลำเรือให้เหมาะสมเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการขับเคลื่อนให้ดียิ่งขึ้น นอกจากนี้เรือขนส่งสินค้าของโทรีเซน ชิปปิ้ง ได้มีการใช้ระบบควบคุมปริมาณการใช้น้ำมันหล่อลื่น (Alpha Lubricator) กระบอกสูบเครื่องจักรใหญ่ พร้อมติดตั้งอุปกรณ์ช่วยเพิ่มความเร็วบริเวณเพลาใบจักรเรือ เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของตัวเรือให้สามารถแล่นได้เร็วขึ้นในขณะที่ใช้รอบเครื่องจักรเท่าเดิม ซึ่งช่วยประหยัดพลังงานจากการใช้น้ำมันเชื้อเพลิงในการเดินเรือ และได้มีการจัดทำ Onboard Management Manual for Engine Power Limitation (EPL) ซึ่งเป็นคู่มือการจัดการเพื่อการประหยัดพลังงาน และได้รับการรับรองจากสมาคมผู้ตรวจสอบมาตรฐานเรือ

PMTA

PMTA ได้เข้าไปลงทุนใน บริษัท บาคองโค จำกัด หรือ “Baconco” ซึ่งเชี่ยวชาญด้านเคมีภัณฑ์เพื่อการเกษตรได้ดำเนินธุรกิจหลักในการพัฒนา ผลิต และจัดจำหน่ายผลิตภัณฑ์เคมีเพื่อการเกษตรในประเทศเวียดนามและประเทศอื่นๆ ซึ่งประกอบไปด้วย ปุ๋ยเคมีเชิงผสม NPK (NPK Compound Fertilizers) ปุ๋ยเคมีเชิงเดี่ยว (Single Fertilizers) ปุ๋ยเคมีเชิงประกอบ และปุ๋ยทางใบ (Foliar) นอกจากนี้ ยังจำหน่ายสารเคมีป้องกันกำจัดศัตรูพืชและสารกำจัดแมลงในประเทศเวียดนามอีกด้วย ซึ่งในการผลิตดังกล่าว อาจจะก่อให้เกิดผลกระทบเชิงลบต่อสิ่งแวดล้อมจากการใช้พลังงานที่เกี่ยวข้องต่างๆ ในปริมาณมากได้ ดังนั้น PMTATMA จึงมีการบริหารจัดการด้านพลังงานโดยจัดให้มี Periodic energy audit เพื่อคอยติดตามตรวจสอบ และประเมินด้านพลังงานของบริษัทในทุกรอบปีของการดำเนินงาน

นอกจากนี้ PMTA กำหนดให้มีมาตรการในการลดการใช้พลังงาน เช่น กำหนดให้มีการบำรุงรักษาอุปกรณ์ไฟฟ้า หรือเครื่องจักรให้ใช้งานได้อย่างเหมาะสมและเต็มประสิทธิภาพ รณรงค์ให้ปิดอุปกรณ์ไฟฟ้าทั้งหมดเมื่อไม่ใช้งาน และกำหนดให้มีการปรับอุณหภูมิเครื่องปรับอากาศในห้องทำงานไม่ต่ำกว่า 25 องศาเซลเซียส เป็นต้น ซึ่งเป็นมาตรการหลักในการบริหารจัดการด้านการใช้พลังงานของบริษัท

PHC

บริษัทดำเนินธุรกิจร้านอาหารภายใต้แบรนด์ “พิซซ่า ฮัท” พลังงานเป็นต้นทุนหลักในการประกอบกิจการทั้งการผลิตสินค้า การกระจายวัตถุดิบ และการขนส่งสินค้า การใช้พลังงานไฟฟ้าและน้ำมันเชื้อเพลิงก่อให้เกิดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ในปี 2566 ราคาพลังงานไฟฟ้าและน้ำมันเชื้อเพลิงมีการปรับตัวสูงขึ้นส่งผลกระทบต่อต้นทุน การผลิตและการขนส่งเพิ่มขึ้น บริษัทตระหนักถึงความสำคัญในการบริหารจัดการพลังงานอย่างมีประสิทธิภาพโดยริเริ่มโครงการ ดังนี้

1. การเพิ่มประสิทธิภาพการใช้พลังงานไฟฟ้า

   บริษัทจัดทำคู่มือให้พนักงานปฏิบัติเกี่ยวกับการใช้อุปกรณ์และเครื่องใช้ไฟฟ้าในร้านให้มีประสิทธิภาพ การบำรุงรักษา และการเปิด-ปิดอุปกรณ์เครื่องใช้ไฟฟ้า และมีการฝึกอบรมทบทวนความเข้าใจให้แก่พนักงานอย่างสม่ำเสมอ และว่าจ้างบริษัทภายนอกเพื่อบำรุงรักษาเชิงป้องกัน (Preventive Maintenance) อุปกรณ์และเครื่องใช้ไฟฟ้าต่างๆ เช่น ระบบปรับอากาศและเครื่องทำความเย็น

   ในปี 2566 บริษัทอยู่ในขั้นตอนการศึกษาความเป็นไปได้ในโครงการติดตั้งระบบผลิตไฟฟ้าพลังงานแสงอาทิตย์ (Solar Cell) ที่สาขาต่างๆ เพื่อใช้ผลิตไฟฟ้าจากพลังงานแสงอาทิตย์ ปัญหาที่พบ คือ ค่าใช้จ่ายในการติดตั้งระบบผลิตไฟฟ้าพลังงานแสงอาทิตย์ค่อนข้างสูง และระยะเวลาคืนทุนจากการประหยัดค่าใช้จ่ายไฟฟ้าเป็นเวลานาน นอกจากนี้ มีข้อจำกัดเรื่องอายุสัญญาเช่าอาคารกับผู้ให้เช่า และการขออนุญาตผู้ให้เช่าในการใช้สถานที่ติดตั้งระบบผลิตไฟฟ้าพลังงานแสงอาทิตย์

2. การเพิ่มประสิทธิภาพการใช้พลังงานน้ำมัน

   บริษัทมีการว่าจ้างคู่ค้าในการให้บริการขนส่งกระจายวัตถุดิบจากคลังสินค้าไปสาขาทั่วประเทศ โดยกำหนดให้คู่ค้าวางแผนระบบโลจิสติกส์ให้มีประสิทธิภาพ และกำหนดรอบเวลาการขนส่งให้สอดคล้องกับแผนการเบิกจ่ายวัตถุดิบเข้าสาขา บริษัทมีจัดทำคู่มือปฏิบัติงานแก่พนักงานสาขา เพื่อให้มีวิธีการบริหารจัดการและเบิกจ่ายวัตถุดิบแต่ละรอบให้มีประสิทธิภาพและเพียงพอต่อประมาณการณ์ยอดขาย รวมถึงจัดให้มีการฝึกอบรมทบทวนความเข้าใจเกี่ยวกับแนวทางการปฏิบัติงานให้แก่พนักงานอย่างสม่ำเสมอ

   ในปี 2566 บริษัทเริ่มศึกษาถึงความเป็นไปได้ในการทดลองนำรถจักรยานยนต์ไฟฟ้าจากบริษัทในเครือมาใช้ในการจัดส่งสินค้าให้แก่ลูกค้า ปัญหาที่พบ คือ สถานีที่ชาร์จแบตเตอรี่สำหรับรถจักรยานยนต์ไฟฟ้ายังมีจำกัด ไม่ครอบคลุมทุกพื้นที่ และระยะเวลาในการชาร์จแบตเตอรี่แต่ละรอบค่อนข้างนาน ทั้งนี้ โครงการยังอยู่ระหว่างการศึกษาและพัฒนาปรับปรุงประสิทธิภาพของรถจักรยานยนต์ไฟฟ้าร่วมกับบริษัทในเครือต่อไป

เป้าหมายของ PHC ระยะสั้น ยังคงมุ่งเน้นศึกษาความเป็นไปได้เชิงเศรษฐกิจจากการประหยัดขนาด (Economies of Scales) จากการนำพลังงานทดแทนมาใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุด เช่น รถจักรยานยนต์ไฟฟ้า การติดตั้งระบบผลิตไฟฟ้าพลังงานแสงอาทิตย์ (Solar Cell) และในการเปิดสาขาใหม่ PHC สามารถศึกษาหาข้อมูลรูปแบบสาขาใหม่ที่มีขนาดพื้นที่เล็กลง และมีความทันสมัย รวมถึงอุปกรณ์และเครื่องใช้ไฟฟ้าต่างๆ ที่ประหยัดพลังงานได้จากแหล่งข้อมูลของ Global Supply Chain ของบริษัท ยัม แบรนด์ส อิงค์ ซึ่งส่งผลโดยตรงต่อการประหยัดพลังงานในอุปกรณ์หลายชนิด รวมทั้งพิจารณาเลือกใช้และปรับเปลี่ยนอุปกรณ์ที่ช่วยประหยัดพลังงานภายในร้าน เช่น หลอดไฟฟ้า (LED) เครื่องปรับอากาศ เครื่องทำความเย็น มาตรการดังกล่าวนอกจากจะสามารถช่วยลดผลกระทบที่จะเกิดขึ้นต่อสิ่งแวดล้อมแล้ว ยังช่วยให้บริษัทสามารถควบคุมต้นทุนการผลิตให้มีประสิทธิภาพสูงสุด

AIM

ในการดำเนินธุรกิจของ AIM ซึ่งเป็นบริษัทชั้นนำด้านบริหารจัดการทรัพยากรน้ำครบวงจร และพร้อมที่จะหาโอกาสขยายการให้บริการด้านนี้ทั้งในประเทศไทยและในระดับภูมิภาค ซึ่งบริษัทให้ความสำคัญกับการใช้พลังงานอย่างมีประสิทธิภาพ โดยในปัจจุบัน AIM มีการติดตั้งระบบผลิตไฟฟ้าพลังงานแสงอาทิตย์ (Solar Cell) บริเวณพื้นที่สำนักงาน เพื่อลดปริมาณการซื้อไฟฟ้า และสนับสนุนการประหยัดค่าพลังงานไฟฟ้าในระยะยาว

ในปี 2566 เนื่องจากพื้นที่ที่จำกัดของสำนักงาน บริษัทสามารถผลิตไฟฟ้าจากพลังงานแสงอาทิตย์เพื่อใช้ในสำนักงานได้ปริมาณ 6 กิโลวัตต์/เดือน และสามารถลดค่าไฟได้ประมาณเดือนละ 5,000 บาท และในอนาคต AIM ในฐานะผู้ดำเนินธุรกิจติดตั้งระบบผลิตไฟฟ้าพลังงานแสงอาทิตย์ มีแผนขยายโครงการติดตั้งระบบผลิตไฟฟ้าพลังงานแสงอาทิตย์ไปยังบริษัทย่อยอื่นๆ ต่อไป

นอกจากนี้ AIM ยังให้ความสนใจและหันมาลงทุนในแหล่งพลังงานทางเลือกเพิ่มมากขึ้น โดยบริษัทได้ลงทุน ในธุรกิจให้บริการเรือโดยสารไฟฟ้าในลำคลองภายในกรุงเทพมหานคร โดยเริ่มดำเนินการที่คลองผดุงกรุงเกษม เพื่อช่วยลดมลภาวะ และเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม รวมทั้งพัฒนาธุรกิจพลังงานทดแทน เช่น การใช้พลังงานแสงอาทิตย์ สำหรับโรงพยาบาล อาทิ โรงพยาบาลสมิติเวช สุขุมวิท โรงพยาบาลศรีระยอง และโรงพยาบาลสมิติเวช ชลบุรี เป็นต้น ซึ่งถือเป็นการส่งเสริมและพัฒนาการใช้พลังงานทางเลือกแทนพลังงานที่ใช้แล้วหมดไปให้เพิ่มขึ้นในสังคมไทยได้เช่นกัน

เมอร์เมด

การติดตั้งระบบผลิตไฟฟ้าพลังงานแสงอาทิตย์ (Solar Cell) ในเดือนกรกฎาคม ปี 2566 เป็นอีกหนึ่งการริเริ่มที่สำคัญด้านความยั่งยืนในการใช้พลังงานหมุนเวียน ซึ่งนำไปสู่การลดต้นทุนค่าไฟฟ้าอย่างเห็นได้ชัด จาก 62,041 ดอลลาร์สหรัฐอเมริกาในปี 2565 เป็น 57,290 ดอลลาร์สหรัฐอเมริกาในปี 2566 โดยการลดลงของต้นทุนร้อยละ 7.5 นี้เกิดขึ้นทั้งจากการติดตั้งระบบผลิตไฟฟ้าพลังงานแสงอาทิตย์ (Solar Cell) และการปรับการดำเนินงานภายในองค์กร รวมถึงการปิดการดำเนินการบางส่วนของสำนักงานในช่วงเวลาที่มีกิจกรรมน้อย

เมอร์เมดอาจพิจารณาติดตั้งระบบผลิตไฟฟ้าพลังงานแสงอาทิตย์ (Solar Cell) เพิ่มเติม เพื่อเพิ่มการใช้พลังงานหมุนเวียนและลดการพึ่งพากำลังไฟฟ้าที่รับซื้อที่ใช้เชื้อเพลิงฟอสซิล ซึ่งเป็นสาเหตุสำคัญของการปล่อยก๊าซคาร์บอน โดยอาจติดตั้งเครื่องปรับอากาศที่มีเทคโนโลยีอินเวอร์เตอร์ประหยัดพลังงาน ระบบไฟส่องสว่าง LED เปิด/ปิดอัตโนมัติ และไฟถนนพลังงานแสงอาทิตย์ในพื้นที่จอดรถ ทั้งนี้ การดำเนินการเหล่านี้มุ่งเน้นลดการพึ่งพาการซื้อกำลังไฟฟ้า เน้นย้ำถึงความมุ่งมั่นของบริษัทต่อการประหยัดด้านเศรษฐกิจและความยั่งยืนด้านสิ่งแวดล้อม โดยเป้าหมายคือการลดความเข้มข้นของพลังงานร้อยละ 5 จากข้อมูลปี 2566

ผลการดำเนินงานด้านการบริหารจัดการน้ำ

TTA

TTA ตั้งเป้าหมายลดปริมาณน้ำภายในสำนักงานใหญ่ลงอย่างน้อยร้อยละ 5 จากปีก่อนหน้า

ในปี 2566 บริษัทฯ มีแผนงานในการบริหารจัดการพื้นที่สำนักงาน ด้วยการจัดสรรพื้นที่ในการทำงานให้เกิดประโยชน์สูงสุด อาธิเช่น เปลี่ยนสถานที่ทำงานของพนักงานในฝ่ายหรือแผนกที่มีจำนวนคนน้อยให้ทำงานในพื้นที่เดียวกับฝ่ายหรือแผนกที่มีจำนวนคนมาก และยังคงมีพื้นที่ว่างเพียงพอ ทั้งนี้ได้คำนึงถึงสภาพแวดล้อม ความเหมาะสม และความสะดวกในการทำงานของพนักงานเป็นสำคัญ และสอดคล้องตามกฎเกณฑ์ที่เกี่ยวข้อง ผลจากแผนงานดังกล่าว ส่งผลให้ปริมาณการใช้น้ำลดลงภายหลังจากการบริหารจัดการพื้นที่ โดยบริษัทฯ ใช้น้ำไปทั้งสิ้น 1,842 ลูกบาศ์กเมตร ลดลงน้อยกว่าปี 2565 ร้อยละ 14.37 บรรลุตามเป้าหมายที่ตั้งไว้ในการลดปริมาณการใช้น้ำลงร้อยละ 5 จากปีก่อนหน้า และสามารถประหยัดค่าน้ำได้ จำนวน 6,180 บาท

ปริมาณการบริหารจัดการน้ำที่เกิดขึ้นจากการดำเนินงานของ TTA

โทรีเซน ชิปปิ้ง

โทรีเซน ชิปปิ้งจะยังคงมีเป้าหมายในการดำเนินงานตามกฎระเบียบข้อบังคับสากลอย่างต่อเนื่องใน การดำเนินงานด้านการบริหารจัดการน้ำบนเรือให้เกิดประโยชน์สูงสุด นอกเหนือจากการเติมน้ำจืดจากระบบสาธารณูปโภคของประเทศปลายทางหรือการซื้อน้ำจืดจากผู้ขายในประเทศที่เรือไปถึง ยังมีการกลั่นน้ำทะเลมาเป็น น้ำจืดโดยเครื่องกลั่นน้ำ (Freshwater Generator) ซึ่งติดตั้งไว้บนเรือทุกลำ โดยการนำน้ำทะเลมาต้มในระบบความดันสูญญากาศให้ระเหยเป็นไอน้ำ และเมื่อไอน้ำโดนความเย็นจะควบแน่นเป็นหยดน้ำ โดยจะถูกลำเลียงไปยังถังบรรจุน้ำจืดบนเรือต่อไป โดยที่ระบบน้ำดังกล่าวจะถูกฆ่าเชื้อด้วยระบบ Ultraviolet (UV) และมีระบบกรองน้ำก่อนที่จะถูกนำมาใช้สำหรับกิจวัตรประจำวันบนเรือต่อไป

บริษัทได้ติดตั้งอุปกรณ์ควบคุมและจัดการน้ำอับเฉาเรือ (Ballast water treatment: BWT) บนเรือทั้งหมดจำนวน 24 ลำเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ซึ่งเป็นอุปกรณ์ที่มีคุณภาพสูง มีมาตรฐาน และได้รับการรับรองในระดับสากล จึงเชื่อถือได้ว่ากระบวนการการจัดการน้ำอับเฉาเรือของกองเรือโทรีเซนเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพ สามารถขจัดปัญหาการแพร่กระจายของชนิดพันธุ์ต่างถิ่น (Alien Species) ที่ปะปนมากับน้ำอับเฉาเรือไม่ให้แพร่จากภูมิภาคหนึ่งไปยังอีกภูมิภาคหนึ่งของโลกได้ ซึ่งทำให้การปล่อยน้ำอับเฉาของกองเรือโทรีเซนไม่ส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมหรือระบบนิเวศวิทยา และความหลากหลายทางธรรมชาติ

นอกจากนี้ บริษัทได้จัดทำแผนการบำรุงรักษา ตรวจสอบและแก้ไขปัญหาอุปกรณ์ BWT (Ballast water treatment) ให้เป็นไปตามมาตรฐานที่กำหนดโดย IMO (International Maritime Organizations) และหน่วยงานต่างๆ ที่มีความเกี่ยวข้องในเรื่องนี้ เพื่อให้มั่นใจว่าอุปกรณ์ควบคุมและจัดการน้ำอับเฉาเรือ (Ballast water treatment: BWT) สามารถทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพสูงสุด

PMTA

สำหรับ PMTA จะเน้นไปที่การบริหารจัดการน้ำเสีย โดยมีผู้รับเหมาจากภายนอก ซึ่งได้รับใบอนุญาตในการจัดการของเสียมาดูแลจัดการน้ำเสียที่เกิดจากการดำเนินธุรกิจให้ อย่างไรก็ตาม บริษัทยังมีการบริหารจัดการ การใช้น้ำ โดยกำหนดให้มีการใช้น้ำอย่างคุ้มค่าตามวัตถุประสงค์ กำหนดให้ล็อคหรือปิดวาล์วน้ำเมื่อไม่ใช้งาน คอยดูแลจัดการเปลี่ยนอุปกรณ์และท่อที่ตรวจสอบแล้วพบว่ามีการรั่วไหล และควบคุมปริมาณการใช้น้ำในแต่ละวันของแต่ละแผนกอย่างมีประสิทธิภาพ โดย PMTA จะทำการบันทึกจำนวนมาตรวัดน้ำที่ใช้ในกระบวนการผลิตที่เกิดขึ้นของแต่ละวัน รวมทั้งประเมินปริมาณการใช้น้ำให้เป็นไปตามเป้าหมายที่กำหนดในแต่ละวันเช่นกัน ซึ่งจะส่งเสริมให้การบริหารจัดการการใช้น้ำสำหรับกระบวนการผลิตมีประสิทธิภาพสูงขึ้น และช่วยลดการใช้น้ำเกินความจำเป็น นำไปสู่การลดต้นทุนในการใช้น้ำได้เช่นกัน อย่างไรก็ตาม PMTA ยังมีการวางระบบการบำบัดน้ำเสีย และดำเนินการตรวจสอบ ติดตามผล พร้อมทั้งรายงานการบริหารจัดการของเสียและน้ำเสียต่อภาครัฐอย่างสม่ำเสมอ

ในปี 2566 PMTA มีการควบคุมการใช้น้ำของพนักงาน และคู่ค้า มีการควบคุม ตรวจสอบ และแก้ไขการรั่วไหลของน้ำตามท่อต่างๆ มีการบันทึกจำนวนมาตรวัดน้ำที่ใช้โดยแบ่งตามประเภทที่ใช้น้ำในการผลิตในแต่ละวัน มีการประเมินปริมาณการใช้น้ำรายวันเพื่อควบคุมให้มีการดำเนินงานตามมาตรฐานที่กำหนด และมีการกำหนดให้ส่งอีเมลแจ้งเตือนไปยังหน่วยงานที่เกี่ยวข้องหรือฝ่ายผลิตที่เกี่ยวข้อง หากตรวจพบว่ามีการใช้น้ำเกินกำหนดหรือที่ตั้งเป้าไว้

PHC

PHC ตั้งเป้าหมายระยะสั้น ในการกำหนดให้มีการรักษามาตรฐานการตรวจสอบคุณภาพน้ำไม่ต่ำกว่าร้อยละ 95 ของจำนวนสาขาทั้งหมดที่ได้รับการตรวจสอบ (ตรวจสอบทุกสาขา)

PHC ให้ความสำคัญต่อการบริหารจัดการทรัพยากรน้ำ และการบำบัดน้ำเสียจากการดำเนินธุรกิจ โดยเชื่อว่าหากมีการบริหารจัดการน้ำที่ดี จะสามารถช่วยลดปริมาณการใช้น้ำ ซึ่งช่วยลดค่าน้ำ และลดต้นทุนการซื้อน้ำดิบมาใช้ในกระบวนการผลิต รวมทั้งยังช่วยลดปริมาณน้ำเสีย และลดค่าใช้จ่ายการบริหารจัดการน้ำเสียได้เช่นกัน โดย PHC จะกำหนดให้ติดตั้งอุปกรณ์หรือสุขภัณฑ์ที่ลดปริมาณการใช้น้ำ เช่น ก๊อกน้ำแบบเหยียบ ก๊อกน้ำแบบเพิ่มฟองอากาศ (Air Bubble) และมีช่างซ่อมบำรุง (Handy man) ที่คอยให้ความช่วยเหลือในการซ่อมแซมอุปกรณ์หรือสุขภัณฑ์ต่างๆ เป็นต้น นอกจากนี้ ยังมีการจัดฝึกอบรมให้แก่พนักงานในสาขา เพื่อสร้างความตระหนักและให้ความรู้ในการบริหารจัดการน้ำและน้ำเสียด้วย โดยก่อนเปิดร้านจะมีการอบรมพนักงานในการใช้น้ำตามหลักสูตรที่กำหนดไว้ ซึ่งจะมี การอบรมเรื่องปัญหาที่จะพบ ในบ่อดักไขมัน/บ่อ PVC ทั้งข้อห้ามและวิธีการทำความสะอาดต่างๆ เป็นต้น

ทุกสาขาของ PHC จะมีการบำบัดน้ำเสียก่อนปล่อยออกสู่พื้นที่สาธารณะ โดยติดตั้งบ่อดักจับไขมันเพื่อแยกไขมันที่เกิดจากการดำเนินธุรกิจไม่ให้ปนเปื้อนกับน้ำ ก่อนปล่อยน้ำสู่ระบบท่อรวมของห้างสรรพสินค้าที่ร้านค้าดำเนินการอยู่ ซึ่งจะดำเนินงานโดยพนักงานหน้าร้านในการช้อนไขมันที่อยู่บนผิวน้ำ แล้วนำไปแยกทิ้ง สำหรับน้ำที่ไม่มีไขมันจะไหลสู่ระบบรวมต่อไป โดยจะมีหน่วยงานสาธารณสุขจากภายนอกสุ่มตรวจคุณภาพน้ำเป็นประจำ อย่างไรก็ตาม ในทุกๆ 3 เดือน จะมีการจ้างหน่วยงานเทศบาลมาสูบบ่อเพื่อเป็นการกำจัดเศษไขมันที่อาจเหลือค้างให้หมดอีกครั้ง นอกจากนี้ ตามมาตรฐานการตรวจร้านของ PHC ได้กำหนดว่า ร้านทุกร้านจะต้องมีผลการตรวจวิเคราะห์น้ำใช้ประจำปี ซึ่งเป็นการตรวจหาเชื้อ Coliform และ E. Coli ในน้ำ รวมถึงค่าการตรวจวิเคราะห์ผลทางเคมี โดยผลที่ได้นั้นจะต้องเป็นไปตามค่ามาตรฐานที่กฎหมายกำหนด ส่วนน้ำทิ้งหรือน้ำเสียจะต้องผ่านบ่อบำบัดตามมาตรฐานระบบสุขาภิบาลเพื่อให้เป็นไปตามมาตรฐานน้ำทิ้งอาคารต่อไป

AIM

สำหรับธุรกิจบริหารทรัพยากรน้ำ AIM ถือเป็นบริษัทบริหารจัดการน้ำ และระบบสาธาณูปโภคครบวงจร โดยกิจกรรมหลักของบริษัท คือ การลดน้ำสูญเสียในระบบประปาให้กับการประปาส่วนภูมิภาค และการประปานครหลวง นอกจากนี้บริษัทยังขยายธุรกิจไปในส่วนของการบำบัดน้ำเสียโรงงานอุตสาหกรรม และแม่น้ำลำคลอง โดย AIM มีเป้าหมายและความมุ่งมั่นที่จะดำเนินธุรกิจให้เติบโตอย่างต่อเนื่องและยั่งยืน และตอบแทนสู่สังคม และสิ่งแวดล้อมตลอดกระบวนการดำเนินธุรกิจของบริษัท อาทิเช่น การบริหารจัดการด้านสิ่งแวดล้อม ผ่าน 2 มุมมอง คือ การจัดการน้ำ และน้ำเสีย และการจัดการพลังงาน มีรายละเอียด ดังนี้

1. นวัตกรรมตัวกลางชีวภาพ เพื่องานด้านการบำบัดน้ำเสียจากอุตสาหกรรมร่วมกับการนิคมอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย
2. งานระบบผลิตน้ำประปาที่ใช้พื้นที่และพลังงานน้อยลง และการบริหารจัดการลดน้ำสูญเสีย (Non-Revenue Water) ร่วมกับการประปานครหลวง และการประปาส่วนภูมิภาค โดยใช้เทคโนโลยีชั้นสูงเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการผลิตน้ำประปาและสามารถดื่มได้แบบเคลื่อนที่
3. เพิ่มศักยภาพในการบำบัดน้ำในคลองที่เน่าเสียให้ สะอาด ลดการสะสมเชื้อโรค

เมอร์เมด

ความมุ่งมั่นของเมอร์เมดต่อการปกป้องสิ่งแวดล้อมนั้น เห็นได้จากกลยุทธ์การจัดการน้ำที่ครอบคลุม ซึ่งสอดคล้องกับกฎระเบียบ MARPOL โดยบริษัทดำเนินการแนวปฏิบัติขั้นสูงในการบำบัดและใช้ทรัพยากรน้ำ เพื่อลดผลกระทบต่อระบบนิเวศน์ ซึ่งรวมถึงการติดตั้งระบบบำบัดน้ำบนเรือในกองเรือ โดยเฉพาะสำหรับน้ำอับเฉา

นอกเหนือจากการดำเนินงานทางทะเล เมอร์เมดยังมุ่งเน้นการใช้น้ำอย่างยั่งยืนในสถานประกอบการบนฝั่ง ซึ่งรวมถึงสำนักงาน คลังสินค้า และโรงปฏิบัติงานในหลายประเทศ โดยการดำเนินการในสถานประกอบการบนฝั่งเหล่านี้อาศัยแหล่งน้ำซื้อและสำรองสำหรับกิจกรรมที่สำคัญ อาทิ การฝึกดำน้ำ

แม้ว่าปัจจุบันสำนักงานของเมอร์เมดยังไม่มีระบบรีไซเคิลน้ำ อย่างไรก็ตาม บริษัทก็กำลังมองหาทางเลือกอย่างแข็งขัน เพื่อยกระดับความยั่งยืนของน้ำในสถานที่เหล่านี้ ทั้งนี้ บริษัทมุ่งเน้นการจัดการการใช้น้ำประปามากกว่าน้ำดื่ม

หนึ่งในประเด็นปัญหาที่ทั่วโลกให้ความสนใจอย่างต่อเนื่อง คือ การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศของโลก ที่ส่งผลให้ปัจจุบันทั่วโลกเผชิญกับภาวะการเปลี่ยนแปลงของฤดูกาลที่มีความผันผวนสูงขึ้น ระดับน้ำทะเลที่เพิ่มขึ้น การเกิดปรากฎการณ์คลื่นความร้อนที่รุนแรงมากขึ้น หรือระยะเวลาภัยแล้ง และอุทกภัยที่ยาวนานขึ้น เป็นต้น สำหรับประเทศไทยนั้นก็ได้ให้ความสำคัญในประเด็นดังกล่าวด้วยเช่นกัน และได้เข้าร่วมเป็นภาคีอนุสัญญาสหประชาชาติ ว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ (United Nations Framework Convention on Climate Change: UNFCCC) โดยได้ให้สัตยาบันเข้าร่วมรับรองพิธีสารเกียวโต (Kyoto Protocol) และเข้าร่วมความตกลงปารีส (Paris Agreement) ที่ภาคีสมาชิกกำหนดความร่วมมือในการดำเนินงานเพื่อให้บรรลุเป้าหมายร่วมกันระดับโลกในการจัดการควบคุมการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ในปี 2565 ประเทศไทยได้เข้าร่วมการประชุมรัฐภาคีกรอบอนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ หรือ COP27 โดยเน้นย้ำถึงเป้าหมายของข้อตกลงด้านสภาพภูมิอากาศกลาสโกว์ (Glasgow Climate Pact) ที่มุ่งมั่นในมาตรการลดการใช้เชื้อเพลิงถ่านหินและเลิกใช้เชื้อเพลิงฟอสซิลที่ไม่มีประสิทธิภาพ และการปฏิบัติให้บรรลุเป้าหมายการรักษาอุณหภูมิทั่วโลกตามข้อตกลงปารีส (Paris Agreement) ไม่ให้สูงขึ้นเกินกว่า 2 องศาเซลเซียสเมื่อเทียบกับยุคก่อนการปฏิวัติอุตสาหกรรม (ปี ค.ศ. 1900 หรือ พ.ศ. 2443) และพยายามจำกัดการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิไม่ให้เกิน 1.5 องศาเซลเซียส รวมถึงประเด็นข้อตกลงเกี่ยวกับการจัดตั้งกองทุนเพื่อชดเชย “ความสูญเสียและเสียหาย” (Loss and Damage) ซึ่งเป็นกองทุนด้านการเงินที่จัดตั้งโดยกลุ่มประเทศผู้ก่อมลพิษหลักเพื่อช่วยเหลือ บรรเทาการสูญเสีย และชดเชยให้กับประเทศอื่นๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งประเทศกำลังพัฒนา ซึ่งเป็นกลุ่มเปราะบางที่ได้รับผลกระทบจากวิกฤตสภาพภูมิอากาศอันเกิดจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ เนื่องจากกลุ่มประเทศเหล่านี้ยังขาดโอกาสในการเข้าถึงทรัพยากรที่มากพอที่จะรับมือกับความสูญเสียและความเสียหาย รวมถึงความสามารถในการปรับตัวในวิกฤตสภาพภูมิอากาศเช่นนี้ได้

ในส่วนของประเทศไทยนั้น ได้มีการตั้งเป้าหมายการมีส่วนร่วมของประเทศ (Nationally Determined Contributions : NDC) ใน 3 สาขา ได้แก่ 1) สาขาพลังงานและขนส่ง 2) สาขาของเสีย และ 3) สาขากระบวนการทางอุตสาหกรรม โดยตั้งเป้าที่จะลดก๊าซเรือนกระจกให้ได้ร้อยละ 20-25 ภายในปี 2573 ซึ่งกลุ่มบริษัทจะร่วมเป็นส่วนหนึ่งในการดำเนินธุรกิจอย่างรับผิดชอบในการบรรเทาการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ โดยมีการกำหนดนโยบายสิ่งแวดล้อมที่ครอบคลุมในเรื่องการดำเนินธุรกิจอย่างมีความรับผิดชอบ มีการปรับตัวต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศตลอดทั้ง ห่วงโซ่อุปทาน รวมทั้งส่งเสริมการใช้ทรัพยากรธรรมชาติ พลังงาน และน้ำอย่างยั่งยืน ตลอดจนการบริหารจัดการของเสีย เพื่อตอบสนองต่อเป้าหมายของประเทศไทยดังกล่าว และตอบสนองต่อความมุ่งมั่นในการเป็นบริษัทเพื่อการลงทุนชั้นนำของเอเชีย รวมทั้งการดูแลกิจการที่เข้าไปลงทุนให้มีการเติบโตอย่างยั่งยืน และส่งผลกระทบเชิงลบต่อสิ่งแวดล้อมน้อยที่สุด

ความเสี่ยงจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศต่อการดำเนินธุรกิจของกลุ่มบริษัท

แนวทางการบริหารจัดการด้านการปล่อยก๊าซเรือนกระจกของบริษัทฯ

กลุ่มบริษัทให้ความสำคัญอย่างสม่ำเสมอต่อการใช้ทรัพยากรธรรมชาติให้เกิดประโยชน์สูงสุด และส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมน้อยที่สุด ด้วยการใช้เทคโนโลยีที่มีประสิทธิภาพ ประหยัดพลังงาน และเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม ปัจจุบันกลุ่มบริษัทมีนโยบาย และมาตรการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกอย่างเป็นรูปธรรม มีการกำหนดเป้าหมายและวางกลยุทธ์ทั้งในระยะสั้นและยาว มีการคิดค้นนวัตกรรมเข้ามาช่วยในกระบวนการดำเนินงาน นอกจากนี้ ยังสนับสนุนให้บริษัทฯ ในเครือต่างๆ ที่บริษัทฯ เข้าไปลงทุนมีการกำหนดมาตรการในการลดปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจก และมีการบริหารจัดการพลังงานอย่างมีประสิทธิภาพเพื่อให้เป็นไปตามกฎข้อบังคับของอุตสาหกรรมนั้นๆ อย่างเคร่งครัด และเพื่อให้บรรลุเป้าหมายการลดปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจก และสามารถเป็นส่วนหนึ่งในการช่วยบรรเทาปัญหานี้ร่วมกับสังคม

ผลการดำเนินงานด้านการปล่อยก๊าซเรือนกระจกและกลยุทธ์ด้านการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ

โทรีเซน ชิปปิ้ง

โทรีเซน ชิปปิ้ง กำหนดค่าการลดปริมาณการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (CO₂) ตามมาตรฐานของ IMO ต่อเนื่องทุกปี

โทรีเซน ชิปปิ้ง มีการติดตามกฎระเบียบข้อบังคับที่เกี่ยวข้องกับสิ่งแวดล้อมอย่างใกล้ชิด โดยทีมงานที่มีความเชี่ยวชาญในการจัดเตรียมแผนการดำเนินงานให้สอดคล้องกับกฎระเบียบข้อบังคับต่างๆ เพื่อให้เกิดประสิทธิภาพและประสิทธิผลในการดำเนินงานสูงสุด อีกทั้งยังคงมุ่งมั่นในการพัฒนาปรับปรุงเครื่องยนต์เรือ บริหารจัดการกองเรือให้เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม โดยมุ่งเน้นให้มีการลดปริมาณการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ให้อยู่ในเกณฑ์ที่ดียิ่งขึ้น โดยมีการกำหนดค่าการลดปริมาณการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ประมาณร้อยละ 5 ภายในปี 2566 และปีละอีกร้อยละ 2 ในปี 2567 และ 2568 โดยมุ่งเน้นที่จะพัฒนาการดำเนินงานให้มีความเหมาะสม เพื่อประโยชน์สูงสุดต่อผู้มีส่วนได้เสีย ลูกค้า และสิ่งแวดล้อม โดยคำนึงถึงปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อมเป็นสำคัญ

ทั้งนี้ บริษัทยังคงทำแผนงานเพื่อศึกษาความเป็นไปได้ในการลดปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่จะเกิดขึ้นให้อยู่ในระดับที่องค์การทางทะเลระหว่างประเทศ (International Maritime Organization: IMO) กำหนด โดยทำงานร่วมกันกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิด และจัดทำแผนการบำรุงรักษาเครื่องยนต์ ตรวจสอบระบบการกำจัดของเสียต่างๆ ให้อยู่ในสภาพดีอยู่เสมอ นอกจากนี้ยังคงมุ่งเน้นการสร้างจิตสำนึกด้านสิ่งแวดล้อมให้กับคนเรือให้มีการตระหนักถึงความสำคัญด้านสิ่งแวดล้อม โดยผ่านมาตรการและแผนงานต่างๆ เช่น การจัดให้มีการคัดแยกขยะบนเรือ และการลดปริมาณการใช้พลาสติกบนเรือ เป็นต้น

นอกจากนี้ ทางบริษัทยังมุ่งเน้นการลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์จากเครื่องยนต์บนเรือซึ่งถือเป็นปัจจัยหลักที่ก่อให้เกิดก๊าซเรือนกระจก โดยได้ดำเนินการติดตั้งอุปกรณ์ปรับแต่งลดรอบเครื่องยนต์เพื่อให้อัตราการ เผาผลาญน้ำมันเชื้อเพลิงลดน้อยลง โดยคำนึงถึงความปลอดภัยในการเดินเรือ ระดับความเร็ว (speed) ที่เหมาะสม และความสามารถในการตอบสนองความต้องการของลูกค้าได้อย่างมีประสิทธิภาพ อีกทั้งการเปลี่ยนมาใช้น้ำมันเตาที่มีกำมะถันต่ำ (Very Low Sulfur Fuel Oils: VLSFO) ซึ่งช่วยลดปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ซึ่งจากการดำเนินธุรกิจของ โทรีเซน ชิปปิ้ง ที่ให้ความสำคัญกับสิ่งแวดล้อมเป็นหลัก มุ่งเน้นการลดมลพิษทางอากาศ ทำให้บริษัทของเรามีความน่าเชื่อถือต่อผู้มีส่วนได้เสีย และเป็นองค์กรที่มีภาพลักษณ์ที่ดี ทั้งยังก่อให้เกิดความได้เปรียบในการแข่งขัน ทางธุรกิจ เนื่องจากปัจจุบันหน่วยงานต่างๆ ให้ความสำคัญในการที่จะทำธุรกิจกับองค์กรที่ให้ความสำคัญด้านสิ่งแวดล้อม

ในปี 2566 ข้อกำหนดด้านสิ่งแวดล้อมขององค์กรเดินเรือระหว่างประเทศ (International Marine Organization) ในส่วนที่เกี่ยวกับดัชนี EEXI (Energy Efficiency Existing Ship Index) และ CII (Carbon Intensity Index) เพื่อควบคุมมลพิษทางอากาศ มีผลบังคับใช้ในวันที่ 1 มกราคม 2566 เป็นต้นมา

ในปัจจุบันกองเรือของบริษัทได้มีการดำเนินการปรับปรุงด้านเทคนิคเพื่อลดปริมาณการปล่อย ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ให้มีมาตรฐานเหมาะสมกับกำลังเครื่องยนต์และความเร็วของเรือ โดยปัจจุบันกองเรือทั้งหมดของโทรีเซน ชิปปิ้ง ผ่านเกณฑ์มาตรฐาน EEXI (Energy Efficiency Existing Ship Index) ที่กำหนด โดยในจำนวนเรือทั้งหมด 24 ลำ มีเรือจำนวน 8 ลำที่สามารถแล่นได้โดยใช้ความเร็วสูงสุดตามคุณลักษณะของเรือ และเรือที่เหลืออีก 16 ลำแล่นโดยใช้ความเร็วตาม EPL (Engine Power Limitation) ที่กำหนด ในส่วนของดัชนีความเข้มข้นของคาร์บอน (Carbon Intensity Index: CII) ของกองเรือ โทรีเซน ชิปปิ้ง ได้รับการจัดอันดับคะแนนผ่านตามเกณฑ์มาตรฐานที่กำหนด คือ อยู่ในระดับ A – C

ในปี 2566 บริษัทสามารถลดปริมาณการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์จาก 340,487 ตันคาร์บอน (tCO₂) ในปี 2565 เป็น 303,009 ตันคาร์บอน (tCO₂) ลดลงร้อยละ 11 ทั้งนี้ โทรีเซน ชิปปิ้ง ยังคงมุ่งมั่นในการรักษามาตรฐาน และพัฒนาประสิทธิภาพทางเทคนิคของกองเรือ เพื่อให้บริการแก่ลูกค้าเป็นไปได้อย่างดีมีประสิทธิภาพสูงสุด

PHC

PHC ตระหนักและตื่นตัวในเรื่องภาวะโลกร้อน ซึ่งเป็นประเด็นที่ผู้บริโภคให้ความสนใจมากขึ้น โดยในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของธุรกิจอาหาร PHC จะสนับสนุนและส่งเสริมการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ซึ่งจากการดำเนินงานของบริษัท พบว่าจะมีก๊าซเรือนกระจกที่เกิดขึ้นจากสารทำความเย็นทั้งในส่วนของเครื่องปรับอากาศและตู้เย็นที่ใช้เก็บวัตถุดิบ รวมถึงการใช้ไฟฟ้าในการทำอาหาร และอำนวยความสะดวกภายในสาขาต่างๆ สาเหตุหลักที่จะสามารถลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกและประหยัดพลังงาน คือ การเลือกใช้อุปกรณ์การทำงานที่เหมาะสม PHC จึงกำหนดให้มีการเลือกใช้เครื่องปรับอากาศที่ลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกภายในร้าน Pizza Hut เพื่อช่วยบริหารจัดการและลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกภายในร้านได้ และสำหรับร้านค้าสาขาที่สร้างใหม่ ทางบริษัทจะพิจารณาเลือกใช้เครื่องปรับอากาศที่ใช้สารทำความเย็น R32 (สำหรับร้านที่ใช้ระบบเครื่องปรับอากาศระบบน้ำยา) นอกจากนี้ยังเล็งเห็นถึงการพัฒนาต่างๆ โดยได้ร่วมมือกับทางบริษัท ไดกิ้น อินดัสทรีส์ (ประเทศไทย) จำกัด ในการตรวจสอบระบบทำความเย็นภายในร้านโดยดูทั้งเรื่องการประหยัดพลังงาน การวางแผนผังอย่างมีประสิทธิภาพ รวมถึงการใช้งานให้ถูกต้อง เพื่อช่วยลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ดังนั้นสิ่งที่ PHC เล็งเห็นว่าจะสามารถช่วยลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกได้เบื้องต้น คือ การเลือกใช้อุปกรณ์ในการดำเนินงานต่างๆ อย่างเหมาะสมและประหยัดพลังงานมากที่สุด

เมอร์เมด

ข้อมูลที่รวบรวมโดยบริษัทบ่งชี้ว่าแหล่งที่มาหลักของการปล่อยก๊าซภายใต้ขอบเขต 1 คาร์บอนไดออกไซด์เทียบเท่า (eCO₂) มาจากเรือที่อยู่ภายใต้เขตอำนาจของกรมเจ้าท่า โดยทั่วไปแล้วเรือของบริษัทเมอร์เมดจะใช้น้ำมันก๊าซธรรมชาติสำหรับเรือเดินทะเล (MGO) เป็นเชื้อเพลิงบังเกอร์ ซึ่งเมื่อเชื้อเพลิงถูกเผาไหม้ ก็จะเกิดการปล่อยก๊าซคาร์บอน ทั้งนี้ ปริมาณการปล่อยคาร์บอนไดออกไซด์เทียบเท่า คำนวณโดยใช้ปัจจัยการแปลงคาร์บอนตามสูตรมาตรฐาน โดยคำนึงถึงประเภทและปริมาณเชื้อเพลิงที่ใช้

ในช่วงห้าปีที่ผ่านมา ธุรกิจของบริษัทเติบโตขึ้นสองเท่า ส่งผลให้มีการเดินเรือเพิ่มขึ้นและมีการใช้ MGO เป็นเชื้อเพลิงบังเกอร์มากขึ้น ดังนั้น เพื่อเปรียบเทียบการปล่อยก๊าซคาร์บอนแบบปีต่อปี ข้อมูล eCO₂ จึงมีการปรับให้เป็นค่ามาตรฐานตามรายได้ของธุรกิจก่อนคำนวนความเข้มข้นของ eCO₂ เพื่อสะท้อนถึงแนวโน้มการปล่อยก๊าซคาร์บอนอย่างแม่นยำยิ่งขึ้น

ในปี 2566 มีการรวบรวมข้อมูลสำหรับเรือจำนวนรวม 5 ลำที่เมอร์เมดเป็นเจ้าของและดำเนินการ อย่างไรก็ตาม สำหรับในช่วง 4 ปีที่ผ่านมา มีการเก็บข้อมูลสำหรับเรือ 2 ลำเท่านั้น โดยพบว่าแนวโน้มความเข้มข้นของ eCO₂ เป็นไปในทิศทางที่ดี ลดลงอย่างเห็นได้ชัดร้อยละ 46 จากปี 2562 ถึง 2565 อนึ่ง สำหรับเรือจำนวนรวม 5 ลำในปี 2566 ประกอบไปด้วยเรือ 2 ลำจากปีก่อนหน้า (ป๊ 2562 ถึง 2565) และเรืออีก 2 ลำที่ไม่ได้ปฏิบัติการและอยู่ภายใต้การดำเนินการของพันธมิตรกิจการร่วมค้า ปัจจุบัน เมอร์เมดดำเนินโครงการที่นำไปสู่การลดความเข้มข้นของ eCO₂ ได้แก่

• การเพิ่มประสิทธิภาพการใช้งานเครื่องยนต์เรือในปัจจุบัน ผ่านการเปลี่ยนแปลงขั้นตอนปฏิบัติงานและ การปรับเปลี่ยนฮาร์ดแวร์
• การสนับสนุนลูกค้าด้วยการนำเสนอคุณค่า ‘สีเขียว’ ที่ยั่งยืน ในการซื้อและจัดหาเชื้อเพลิงที่มีกำมะถันต่ำ และการปฏิบัติการตามแนวทางที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม ทั้งนี้ โดยทั่วไปเชื้อเพลิงที่มีกำมะถันต่ำ จะมีปริมาณกำมะถันน้อยกว่าร้อยละ 0.05
• การติดตั้งเครื่องยนต์เรือใหม่ที่ใช้ไบโอดีเซล (เมทานอล) และชุดแบตเตอรี่ไฮบริด
• การปรับปรุงฮาร์ดแวร์เพื่อประสิทธิภาพการต้านทานการสึกหรอ
• การเพิ่มเครื่องยนต์ขับเคลื่อน เพื่อลดการการนำเรือและการใช้เชื้อเพลิงมากเกินความจำเป็น สำหรับการวางตำแหน่งแบบไดนามิก (Dynamic Positioning) ในทะเลเปิดและมหาสมุทร

นอกจากนี้ เมอร์เมดอาจพิจารณาติดตั้งระบบตรวจสอบเชื้อเพลิงระยะไกล (RFMS) พร้อมมาตรวัดอัจฉริยะและปัญญาประดิษฐ์ (AI) เพื่อเสริมประสิทธิภาพการใช้งานเชื้อเพลิง

ทั้งนี้ เมอร์เมดกำหนดใช้ข้อมูลปี 2566 เป็นเกณฑ์บรรทัดฐานใหม่ เพื่อครอบคลุมถึงกองเรือที่ขยายขึ้น โดยตั้งเป้าหมายลดความเข้มข้นของ eCO₂ อีก 5 เปอร์เซ็นต์ในปีหน้า เพื่อให้สอดคล้องกับเป้าหมายระดับโลกของสหประชาชาติในการบรรลุเป้าหมายการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก 45 เปอร์เซ็นต์ ภายในปี 2573 และบรรลุเป้าหมายการปล่อยสุทธิเป็นศูนย์ภายในปี 2593

ข้อมูลการจัดส่งทั้งหมดรวบรวมโดย DNV ดังนั้นจึงมีการตรวจสอบข้อเท็จจริงโดยบุคคลที่สามที่เชื่อถือได้ ด้วยเหตุนี้ จึงไม่มีการตรวจสอบข้อมูลที่ให้มาเพิ่มเติมในครั้งนี้

ความมุ่งมั่นของเมอร์เมดในด้านความยั่งยืนด้านสิ่งแวดล้อม ครอบคลุมถึงการจัดการการใช้พลังงานและการปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่เกี่ยวข้องกับกำลังไฟฟ้าที่ซื้อภายใต้ขอบเขตที่ 2 โดยความพยายามของบริษัทในการบรรเทาผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม ผ่านการใช้พลังงานอย่างมีประสิทธิภาพและการบูรณาการแหล่งพลังงานหมุนเวียน

กำลังไฟฟ้าที่ซื้อส่วนใหญ่สำหรับใช้ในสำนักงาน และการดำเนินงานบนบก เช่น คลังสินค้าและโรงงาน

อัตราความเข้มข้นของ eCO₂ ระหว่างปี 2562 ถึง 2564 มีความไม่สม่ำเสมอระหว่าง 6.5 ถึง 7.0 ทั้งนี้ ในปี 2565 ปริมาณกำลังไฟฟ้าที่ซื้อลดลงในขณะที่รายได้เพิ่มขึ้นสองเท่า อนึ่ง นับตั้งแต่ปี 2566 ได้มีการเริ่มติดตั้งแผงโซลาร์เซลล์ในเดือนกรกฎาคม ส่งผลให้ปริมาณการใช้ไฟฟ้าที่ซื้อได้ลดลง โดยอัตราความเข้มข้น 1.62 จะนำมาใช้เป็นเกณฑ์บรรทัดฐานสำหรับการเปรียบเทียบในอนาคต

คุณภาพอากาศ

เมอร์เมดมุ่งมั่นปรับปรุงคุณภาพอากาศผ่านการจัดการและลดการปล่อยก๊าซไนโตรเจนออกไซด์ (NOx) และซัลเฟอร์ออกไซด์ (SOx) ที่เกิดจากการดำเนินงานของกองเรืออย่างมีประสิทธิภาพ

ความเข้มข้นของการปล่อยก๊าซไนโตรเจนออกไซด์ (NOx) และซัลเฟอร์ออกไซด์ (SOx) คำนวณจากข้อมูลมลพิษทางอากาศจากไอเสียของเรือตามสูตรมาตรฐาน โดยข้อมูลในช่วง 4 ปีที่ผ่านมามีความไม่สม่ำเสมอ และอยู่ระหว่าง 9-12 ตัน/ล้านดอลลาร์สหรัฐอเมริกา อนึ่ง ไม่มีข้อมูลสำหรับปี 2565 ทั้งนี้ สำหรับปี 2566 พบแนวโน้มการปล่อยก๊าซมลพิษลดลงมากกว่าร้อยละ 50 เมื่อเทียบกับปีก่อนหน้า อย่างไรก็ตาม การคำนวณอาจแตกต่างกันออกไป ดังนั้น ความเข้มข้นของการปล่อยก๊าซในปี 2566 จะถูกนำมาใช้เป็นเกณฑ์บรรทัดฐานสำหรับเป้าหมายลดการปล่อยก๊าซร้อยละ 5 ในปี 2567

นอกเหนือจากโครงการปัจจุบันและโครงการใหม่ที่มุ่งลดความเข้มข้นของ eCO₂ ของเมอร์เมดแล้ว เมอร์เมดยังพิจารณาติดตั้งเครื่องฟอกและเซ็นเซอร์ในปล่องไอเสีย เพื่อทำความสะอาดและลดมลพิษทางอากาศได้ตั้งแต่แหล่งกำเนิด

ในการดำเนินงานของกลุ่มธุรกิจ กลุ่มบริษัทที่มีความหลากหลายนั้น ย่อมก่อให้เกิดของเสียในหลายรูปแบบ ไม่ว่าจะเป็นขยะมูลฝอยภายในอาคารสำนักงาน น้ำเสียจากอุตสาหกรรม น้ำอับเฉาเรือ เศษวัตถุดิบจากการประกอบอาหาร ขยะพลาสติก รวมถึงสารเคมี และของเสียในรูปแบบอื่นๆ ซึ่งหากไม่มีการบริหารจัดการของเสียที่เกิดขึ้นดังกล่าวอย่างมีประสิทธิภาพ อาจส่งผลกระทบเชิงลบต่อสิ่งแวดล้อม ชุมชน และสังคมโดยรอบพื้นที่ที่ดำเนินธุรกิจ รวมถึงต้นทุนที่ใช้ในการกำจัดของเสียที่อาจเพิ่มขึ้นได้ ทั้งนี้ กลุ่มบริษัทได้ให้ความสำคัญในการบริหารจัดการของเสีย โดยมุ่งเน้นการใช้ทรัพยากรอย่างมีประสิทธิภาพ ซึ่งเป็นการดำเนินงานตามนโยบายสิ่งแวดล้อม รวมถึงการบริหารจัดการของเสีย เพื่อใช้ทรัพยากรให้เกิดประโยชน์สูงสุดตลอดห่วงโซ่คุณค่า พร้อมทั้งลดปริมาณการเกิดของเสียให้น้อยที่สุดอย่างต่อเนื่อง นอกจากนี้ กลุ่มบริษัทยังสนับสนุนและส่งเสริมให้พนักงานของบริษัทฯ บริหารจัดการของเสียภายในองค์กรด้วยหลักเศรษฐกิจหมุนเวียน โดยยึดแนวปฏิบัติ 5Rs ได้แก่

• Reduce (การลดการใช้หรือใช้น้อยเท่าที่จำเป็น)
• Reuse (การนำทรัพยากรกลับมาใช้ซ้ำ)
• Recycle (การนำทรัพยากรกลับมาใช้ใหม่)
• Recovery (การเปลี่ยนทรัพยากรให้ได้มาซึ่งพลังงานใหม่ กรณีไม่สามารถนำทรัพยากรกลับมาใช้ใหม่ได้)
• Repurpose (การเปลี่ยนวัตถุประสงค์ในการใช้)

บริษัทฯ ยังมีการจัดทำระบบติดตามและตรวจสอบการบริหารจัดการของเสีย โดยตรวจสอบตั้งแต่การแยกประเภท การจัดเก็บ การขนส่ง และการนำไปกำจัด ซึ่งจะมีการระบุปริมาณของเสียที่เกิดขึ้นและนำส่งไปกำจัดด้วยเช่นกัน นอกจากนี้ บริษัทฯ ยังมีการจัดอบรม รณรงค์ ติดประกาศตามสถานที่หรือตามถังขยะภายในสำนักงาน เพื่อความตระหนักถึงความสำคัญของการใช้ทรัพยากรอย่างคุ้มค่า สร้างความเข้าใจที่ถูกต้องในการบริหารจัดการของเสียต่อพนักงานของบริษัทฯ และเพื่อทบทวนความรู้ความเข้าใจที่ถูกต้องให้แก่พนักงานอย่างสม่ำเสมออีกด้วย ดังนั้น แนวทางการปฏิบัติในการบริหารจัดการของเสียข้างต้นจะสามารถช่วยส่งเสริมให้มีการใช้ทรัพยากรที่มีอยู่อย่างจำกัดให้เกิดประโยชน์สูงสุด ช่วยลดค่าใช้จ่ายในการบริหารจัดการของเสียของบริษัทฯ รวมทั้งยังสามารถนำของเสียที่ผ่านกระบวนการคัดแยก เช่น กล่องกระดาษ กระดาษที่ผ่านการใช้แล้ว และน้ำมันที่ใช้แล้ว เป็นต้น ไปจำหน่ายหรือเพิ่มมูลค่าในรูปแบบอื่นๆ ได้อีกด้วย

ผลการดำเนินงานด้านการบริหารจัดการของเสีย

TTA

TTA ตั้งเป้าลดใช้ขยะไม่อันตราย (กระดาษ) ลงร้อยละ 5 จากปีก่อนหน้า

ในปี 2565 บริษัทฯ ดำเนินโครงการลดการใช้ขยะไม่อันตราย (กระดาษ) ผลการดำเนินโครงการพบว่าปริมาณคำสั่งซื้อกระดาษเพิ่มขึ้นจากปี 2564 เนื่องจากสถานการณ์โควิด-19 ที่คลี่คลายลง พนักงานกลับเข้ามาทำงานที่สำนักงานใหญ่เต็มรูปแบบ และมีบริษัทย่อยและบริษัทร่วมเพิ่มขึ้น ทำให้ไม่บรรลุตามเป้าหมายที่ตั้งไว้

ในปี 2566 บริษัทฯ ยังคงดำเนินโครงการลดการใช้ขยะไม่อันตราย (กระดาษ) อย่างต่อเนื่องจากปี 2565 มุ่งเน้นการเสริมสร้างความตระหนักรู้ของพนักงานและส่งเสริมการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการใช้กระดาษอย่างมีความรับผิดชอบมากขึ้น หลีกเลี่ยงการใช้กระดาษหน้าเดียว มีการนำมาตรการต่างๆ มาใช้ร่วมกัน รวมถึงการฝึกอบรมผ่านรูปแบบเอกสารอิเล็กทรอนิกส์ การทดสอบออนไลน์ และการสื่อสารตามปกติ นอกจากนี้บริษัทฯ นำกระดาษที่ใช้แล้วทั้ง 2 หน้าบริจาคแก่มูลนิธิกระจกเงา เพื่อเปลี่ยน “กระดาษ” เป็น “หนังสือนิทานเล่มใหม่” ในโครงการหนังสือนิทานเล่มใหม่ ตอกย้ำความตระหนักรู้ถึงคุณค่าของทรัพยากรธรรมชาติ โครงการนี้ประสบผลสำเร็จในปี 2566 โดยปริมาณสั่งซื้อขยะไม่อันตราย (กระดาษ) ของบริษัทฯ ลดลงเหลือ 1,510 กิโลกรัม การลดลงนี้คิดเป็นร้อยละ 3.5 เมื่อเทียบกับปี 2565 ไม่เพียงแต่ส่งผลให้ประหยัดต้นทุนเท่านั้น แต่ยังมีส่วนช่วยให้บริษัทฯ มีความมุ่งมั่นต่อความยั่งยืนอีกด้วย แม้ว่าเป้าหมายที่ตั้งไว้จะไม่บรรลุผลเต็มที่ แต่บริษัทฯ ยังคงทุ่มเทให้กับโครงการริเริ่มการลดของเสียที่ไม่เป็นอันตราย (กระดาษ) ในปี 2567

โครงการหนังสือนิทานเล่มใหม่

ในปี 2566 TTA ได้รวบรวม “กระดาษที่ใช้แล้วทั้ง 2 หน้า” ส่งมอบให้แก่ มูลนิธิกระจกเงา เพื่อเปลี่ยน “กระดาษที่ใช้แล้วทั้ง 2 หน้า” เป็น “หนังสือนิทานเล่มใหม่” มอบให้เด็กๆ ในโรงเรียนขนาดเล็กที่ขาดแคลนและอยู่ในพื้นที่ห่างไกล รวมจำนวนกระดาษที่ใช้แล้วทั้ง 2 หน้า น้ำหนักถึง 1,379 กิโลกรัม หรือเทียบเท่าการผลิตเป็นหนังสือนิทานเล่มใหม่ได้ 55 เล่ม (หนังสือนิทาน 1 เล่ม = กระดาษ 25 กก.) ซึ่งโครงการนี้นับเป็นการส่งเสริมวัฒนธรรมแห่งการให้และปลูกฝังแนวคิดการใช้ทรัพยากรธรรมชาติอย่างคุ้มค่าที่สุด

โครงการจัดการขยะภายในองค์กรตั้งแต่ต้นทาง

บริษัทฯ คัดแยกขยะตามแนวคิด 5Rs เพื่อการใช้ทรัพยากรที่มีอยู่อย่างคุ้มค่า สามารถช่วยลดปริมาณขยะให้น้อยลง ด้วยการลดการใช้การนํากลับมาใช้ซ้ำ และการนําขยะกลับมาใช้ใหม่ วัตถุประสงค์เพื่อลดปริมาณขยะภายในสำนักงาน ซึ่งได้มีการจัดเตรียมถังขยะแต่ละประเภท ติดตั้งแต่ละพื้นที่ เพื่อรองรับการคัดแยกขยะรีไซเคิลและมีพื้นที่ การจัดเก็บรวมขยะ เพื่อบริหารจัดการขยะต่อไป

ในปี 2566 บริษัทฯ เริ่มต้นชั่งน้ำหนักจากการคัดแยกขยะ พบว่าปริมาณขยะไม่อันตราย เท่ากับ 3,979 กิโลกรัมทั้งนี้ ได้จัดประชาสัมพันธ์ให้พนักงานลดการใช้ และสร้างขยะทุกประเภทให้น้อยลง เพื่อก้าวสู่ชีวิตไร้ขยะฉบับเริ่มต้น ซึ่งทุกคนสามารถเริ่มต้นลดปริมาณขยะได้ง่าย ด้วยการไม่สร้างขยะตั้งแต่แรก หากว่าพนักงานสามารถตระหนักได้ว่าตนเองสร้างขยะมากเท่าไหร่ ก็จะสามารถเปลี่ยนพฤติกรรมที่สร้างผลกระทบเชิงลบต่อสิ่งแวดล้อมด้วย อาทิเช่น

• การหาขวดน้ำประจำกาย : การพกขวดน้ำไปทุกที่ นอกจากจะช่วยให้สุขภาพดี ยังลดจำนวนขวดพลาสติกได้มหาศาล
• หิ้วกระเป๋าคู่ใจ : ไม่รับถุงพลาสติกและใช้กระเป๋าที่พกมาเอง เมื่อซื้อของต่างๆ ไม่เฉพาะแค่ของใช้ภายในบ้าน
• เลิกรับจดหมาย ใบแจ้งยอดและใบปลิวแบบกระดาษ : ติดต่อธนาคารหรือผู้ใช้บริการสาธารณูปโภค เพื่อขอรับเอกสารอิเล็กทรอนิกส์
• ซื้อถุงขยะแบบย่อยสลายได้เท่านั้น : อ่านฉลากให้ละเอียดว่าถุงขยะย่อยสลายได้ทางชีวภาพร้อยละ 100 เพราะบางยี่ห้อสามารถย่อยสลายได้บางส่วน

โครงการเปลี่ยนขวดน้ำพลาสติกเป็นไตรจีวรพระ

TTA จัดโครงการ TTA Zero Waste ต่อเนื่องเป็นปีที่ 3 เพื่อส่งเสริมให้พนักงานตระหนักถึงความสำคัญของการจัดการขยะอย่างเหมาะสม ในปี 2566 TTA ได้ส่งมอบขวดพลาสติก PET ใช้แล้วที่ได้รับจากการบริจาคของพนักงานในบริษัท อีกประมาณ 2,650 ขวด รวม 2 ปี TTA ได้มอบขวดพลาสติก PET ไปเป็นจำนวน 4,302 ขวด ให้แก่วัดจากแดง จังหวัดสมุทรปราการ เพื่อรีไซเคิลเป็นผ้าไตรจีวร สำหรับพระสงฆ์ใช้ในการปฏิบัติศาสนกิจ (ผ้าไตรจีวร 1 ชุด = 60 ขวด) ซึ่งสามารถช่วยลดปริมาณคาร์บอนไดออกไซด์ได้ 6.48 ตัน

โครงการคนไทยไร้ E-Waste

ในปี 2566 บริษัทฯ ได้เข้าร่วมเป็นพันธมิตรในโครงการ “คนไทยไร้ E-Waste” เพื่อร่วมกันจัดการขยะอิเล็กทรอนิกส์ (E-Waste) อย่างถูกวิธี โดยในปี 2566 TTA ได้เริ่มภารกิจสร้างการตระหนักรู้เกี่ยวกับปัญหาและผลกระทบของขยะอิเล็กทรอนิกส์ ทั้งการจัดทำสื่อประชาสัมพันธ์ การจัดตั้งจุดรับทิ้งขยะ พร้อมเชิญชวนให้พนักงานทุกคนนำขยะอิเล็กทรอนิกส์ทั้งจากที่บ้านและภายในสำนักงาน มาทิ้งในกล่องรับขยะ E-Waste ที่จัดเตรียมไว้ให้ ซึ่งจะถูกนำเข้าสู่กระบวนการรีไซเคิลอย่างถูกวิธีแบบไม่หลงเหลือเศษซากและปราศจากการฝังกลบแบบ Zero e-waste to landfill ซึ่งถือเป็นการเริ่มต้นที่ดีในการสร้างการตระหนักรู้และการจัดการขยะอิเล็กทรอนิกส์อย่างถูกต้องในระดับองค์กรและระดับประเทศ

บริษัทฯ เชิญชวนพนักงานร่วมกันทิ้งขยะอิเล็กทรอนิกส์ตั้งแต่เดือนตุลาคม ผลการดำเนินงานถึงเดือนธันวาคม 2566 บริษัทฯ สามารถนำขยะอิเล็กทรอนิกส์เข้าสู่กระบวนการรีไซเคิลอย่างถูกวิธีได้จำนวนทั้งสิ้น 15 ชิ้น น้ำหนัก 9,000 กรัม หรือคิดเป็นการลดปริมาณการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ได้จำนวน 10.23 KgCO₂ เทียบเท่าการปลูกต้นไม้ 1 ต้น

PMTA

ในการดำเนินธุรกิจเคมีภัณฑ์เพื่อการเกษตรของ PMTA จะมี การว่าจ้างผู้รับเหมาที่มีใบอนุญาตในการกำจัดของเสีย เพื่อเข้ามาจัดการของเสียที่เกิดขึ้นจากการดำเนินธุรกิจในประเทศเวียดนาม ทั้งที่เป็นของเสียอันตราย และไม่เป็นอันตราย ซึ่งสอดคล้องตามกฎหมายและข้อบังคับของประเทศเวียดนาม

PMTA กำหนดให้มีการแยกประเภทขยะตามระเบียบข้อบังคับต่างๆ และการดูแลการขนส่งของเสียให้เป็นไปอย่างเหมาะสม นอกจากนี้ยังมีการวางระบบการบำบัดน้ำเสียและการควบคุมดูแลการปล่อยมลพิษในอากาศ โดยพยายามควบคุมไม่ให้เกิดมลพิษจากการบำบัดน้ำเสีย หรือต้องบำบัดให้ได้มากที่สุด ตั้งแต่ปี 2562 PMTA ได้มีการดำเนินโครงการนำยางที่ใช้แล้วกลับมาใช้เป็นเชื้อเพลิง ซึ่งสามารถช่วยลดต้นทุนการซื้อเชื้อเพลิงมาใช้ของบริษัท และช่วยลดปริมาณก๊าซซัลเฟอร์ที่มีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมได้เช่นกัน อย่างไรก็ตาม PMTA ให้ความสำคัญต่อการบริหารจัดการของเสียอย่างยิ่ง และได้ดำเนินการตรวจสอบ ติดตามผล และรายงานการบริหารจัดการของเสียต่อภาครัฐอย่างสม่ำเสมอ

PHC

ในกลุ่มธุรกิจอาหาร PHC เล็งเห็นถึงความสำคัญของการบริหารจัดการของเสีย ตั้งแต่ดูแลเรื่องการบริหารจัดการการใช้ทรัพยากรอย่างคุ้มค่า โดยตระหนักเสมอว่า เมื่อมีการจัดการต้นทุนในการผลิตสินค้า หรือวัตถุดิบได้อย่างเหมาะสมและคุ้มค่าแล้ว จะช่วยลดปริมาณของเสียที่เกิดขึ้นได้ดียิ่งขึ้น ซึ่งถ้าสามารถลดปริมาณของเสียภายในสาขาได้ ย่อมสร้าง ผลกำไรแต่ละสาขาให้สูงขึ้น อีกทั้งลูกค้าก็ได้บริโภคอาหารที่มีคุณภาพ สดใหม่ และปลอดภัยอีกด้วย โดย PHC ได้ดำเนินการเพื่อลดปริมาณการเกิดของเสียหลักๆ ดังนี้

ดูภาพขนาดใหญ่

นอกจากการปฏิบัติดังกล่าวแล้ว PHC ยังมีการนำหลักการ 4Rs มาใช้ในการดำเนินงานภายในองค์กรอีกด้วย ได้แก่

• Reduce: ลดของเสีย โดยทางร้านจะเน้นเรื่องการวางแผนในการสั่งสินค้า และมีการจัดวางวัตถุดิบแบบ FIFO (First-In First-Out) ตามระยะเวลาในการนำสินค้าที่เข้าคลังก่อนมาใช้งานและหมุนเวียนก่อน เพื่อลดความเสื่อมสภาพ และลดของที่จะเสียเนื่องจากสั่งเกินหรือไม่ได้นำสินค้าที่จะใกล้หมดอายุมาใช้ก่อน
• Repair: ลดค่าใช้จ่ายจากการซ่อมแซมอุปกรณ์ และการเปลี่ยนอะไหล่ เนื่องจากพนักงานร้าน (handyman) สามารถซ่อมแซมอุปกรณ์ได้เบื้องต้น
• Refuse: ร้านและพนักงานเลือกที่จะปฏิบัติตามกฎที่บริษัทกำหนดไว้ โดยใช้ของให้เกิดประโยชน์สูงสุด ปฏิเสธการใช้ของซ้ำที่เป็นอันตรายต่อผู้บริโภค และซื้ออาหารที่ใส่กล่องกระดาษแทนกล่องโฟม
• Reuse: ใช้ทุกอย่างให้คุ้มค่า เช่น การใช้กระดาษ A4 ให้ครบทั้ง 2 หน้า

ในปัจจุบันสาขาของ PHC ยังไม่มีการคัดแยกของเสีย แต่ได้เริ่มดำเนินงานในส่วนของสำนักงาน Head Office เรียบร้อยแล้ว ซึ่งมีการกำหนดให้ฝ่ายผู้รับผิดชอบ คือ เจ้าหน้าที่ฝ่ายธุรการและบุคคล (HR Admin) ในการติดตามตรวจสอบการดำเนินงานดังกล่าว

เมอร์เมด

การสร้างของเสียส่วนใหญ่ของเมอร์เมดมาจากการดำเนินงานบนเรือและบนฝั่ง ซึ่งมีของเสียทั้งที่เป็นอันตรายและที่ไม่เป็นอันตราย โดยข้อมูลระหว่างปี 2562 ถึง 2564 แสดงให้เห็นว่าการผลิตของของเสียรวมทั้งหมดอยู่ในช่วง 491 ถึง 595 ตัน ซึ่งเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง อนึ่ง ข้อมูลปี 2565 แสดงให้เห็นว่าปริมาณของเสียเพิ่มขึ้นเกือบ 3 เท่า เป็น 1,458 ตัน เทียบกับรายได้ที่เพิ่มขึ้น 2 เท่า ขณะที่ข้อมูลปี 2566 แสดงปริมาณของเสียลดลงครึ่งหนึ่งจากปีก่อน

เนื่องจากข้อมูลมีความไม่สอดคล้องกัน บริษัทจึงยังไม่ได้กำหนดเป้าหมายสำหรับปีนี้จนกว่าจะมีการวิเคราะห์เพิ่มเติมในปี 2567 อย่างไรก็ตาม เมอร์เมดปฏิบัติตามอนุสัญญาระหว่างประเทศว่าด้วยการป้องกันมลพิษจากเรือ (MARPOL) สำหรับการจัดการขยะบนเรืออย่างเคร่งครัด โดยดำเนินการแยกขยะแข็งและขยะเหลวออกเป็น 5-6 ประเภท และเลือกกำจัดทิ้งในทะเลภายใต้ข้อกำหนดทางกฎหมายที่เฉพาะเจาะจงกับสถานที่ทางภูมิศาสตร์ หรือบนฝั่งไปยัง ผู้รวบรวมขยะที่ได้รับอนุญาตเผาหรือฝังกลบ หรือส่งมอบให้กับลูกค้าเพื่อกำจัดตามข้อตกลงตามสัญญา ทั้งนี้ มีการดำเนินการเอกสารที่เกี่ยวข้องและการปฏิบัติตามมาตรฐาน ISO14001

ของเสียอันตรายที่เกิดขึ้นจากการดำเนินการบนฝั่ง เช่น สี หลอดไฟ และพลาสติก จะถูกแยกออกจากของเสียที่ไม่อันตราย เช่น กระดาษและกระดาษแข็ง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง วัตถุอันตราย เช่น พลาสติก จะถูกนำไปรีไซเคิล และกำจัดโดยบริษัทที่ได้รับอนุญาต ในขณะที่วัตถุไม่อันตราย เช่น ที่นอนและปฏิทิน จะบริจาคให้สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเพื่อนำไปใช้ต่อ และเก้าอี้ที่ใช้แล้วจะขายให้กับพนักงานในราคาลดพิเศษเพื่อนำไปใช้ซ้ำ ขณะที่ส่วนที่เหลือจะถูกกำจัดในหลุมฝังกลบของเทศบาล